υπερφαλαγγία

η, Ν

ζωολ. χαρακτηριστικό ορισμένων ειδών τετράποδων σπονδυλοζώων στα οποία ο αριθμός τών φαλάγγων ορισμένων δακτύλων ή και όλων τών δακτύλων ξεπερνά τις τρεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. hyperphalangie.